Korniaktów Północny

Położony w południowo-wschodniej części gminy Białobrzegi. Wieś rozciąga się po obu stronach Wisłoka. Rzeka dzieli miejscowość na dwa odrębne sołectwa: Korniaktów Południowy i Korniaktów Północny.

W północnej części miejscowości znajduje się duży kompleks leśny, urozmaicony stawami, wchodzący w skład Zmysłowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu.

Korniaktów został założony pod koniec XVI wieku przez Konstantego Korniakta, który na pograniczu włości łańcuckich i przeworskich zbudował dworek na tzw. Mikulicach. Na południe od siedziby pańskiej została założona osada zwana Korniaktowem. Dworek i wieś została spalona przez Stanisława „Diabła” Stadnickiego.

Po wygaśnięciu rodu Korniaktów osada kilkakrotnie zmieniała właścicieli, należała m.in. do Ostrogskich. W latach 1785-1788 właścicielką była Konstancja z Bekierskich Rogalińska. Pod koniec XVIII wieku osadę wykupiła księżna marszałkowa Izabela Lubomirska i podarowała, wraz z majętnością przeworską, swojemu wychowankowi - Henrykowi Lubomirskiemu. W posiadaniu tej rodziny Korniaktów pozostał do 1944 roku.

Kościół filialny pw. Matki Bożej Różańcowej w Korniaktowie Południowym

Murowany z cegły , otynkowany, wzniesiony w 1980 roku według projektu architekta Stanisława Kurka i Władysława Uchmana.

Kaplica pw. Matki Bożej Różańcowej

Usytuowana przy głównej wiejskiej drodze, obok znajduje się nowy kościół.

Murowana z cegły, otynkowana, założona na rzucie prostokąta z prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Fasada północna podkreślona wolutowym szczytem poprzedzona kruchtą. W kalenicy dachu wieżyczka na sygnaturkę. Elewacje zaakcentowane podziałem ramowym z lizenami.

W chwili obecnej kaplica została przekształcona w kaplicę cmentarną.